موقعیت جغرافیایی روستای دژن
وقتی از کامیاران به سمت
مریوان حرکت می کنی پس از طی مسافتی حدود 45 کیلو متر جاده ی آسفالت به یک گردنه به
اسم زمان گریوه می رسی ، دست راست جاده ای شوسه جدا می شود . روبرویت کوهی دیده می
شود،که جاده مار پیچ از لابه لای درختان بلوط می گذرد و پس از طی تقریبا 4 کیلو متر
به روستای مذکور می رسد . که در میان دو کوه قرار گرفته است . و روستا در دامنه ی
این دو کوه در دو محله بنا شده است . که محله جنوبی آن جدید و نو ساز و محله ی
شمالی آن قدیمی با بافت معماری قدیمی . روستا در محاصره ی کوهها قرار گرفته ، و
تنها از سوی شرق و غرب باز است . و همین محصور بودن در میان کوهها باعث شده که اسم
دژن را برای آن انتخاب کنند .
" دژن " یعنی دژ و قلعه . و با دیدن آن در می یابی که واقعا چه اسم بامسمّایی.
گفتیم که روستا در دو محله بنّا شده است . در محله ی شمالی آن خانه ها
به شکل پلکانی و روی هم ساخته شده اند ،که به خاطر موقعیت آن است . امّا در محله ی
جنوبی ساختار خانه معمولی ودر کنار یکدیگر بنّا شده اند ، و چون محله ای جدید است ،
کوچه ها تقریبا ماشین رو هستند واین از مزیتهای این محله محسوب می شود ، اما در
مقابل زمستان های سردی دارند و تردد در آن در زمستان های پر بارش مشکل است . که در
گذشته به خاطر این مشکل ، کسی در آن جا خانه نمی ساخت . اما با زیاد شدن جمعیّت ،
و جوابگو نبودن محله ی قدیمی
برای مردم ، محله جدید چند سالی است که رشدی قارچی شکل کرده و می کند و
الان که سال 92 شمسی
می باشد تقریبا جمعیّت هر دو محله برابر است .
لازم به ذکر است که علل اصلی بنای این روستا در موقعیت ذکر شده ، یکی
دور از دسترس دزد و راهزن بودن و
دیگری وجود چشمه های آب در درّه واقع در میان روستا ، که شریان حیاتی آن
محسوب می شوند . وچه زیبا گفته اند: که هر جا آب هست آبادی هست .
آب چند تا چشمه ، علاوه بر تامین آب آشامیدنی مردم ، مازاد آن نیز برای
آبیاری باغ های شرق روستا ، استفاده می شود . که البته این باغها نمای زیبایی به
روستا بخشیده است .
پوشش گیاهی اطراف روستا درختانی چون : زالزالک، بلوط ، بادام وحشی ،
آلبالوی وحشی ، ون ، گلابی کوهی،
و... می باشد . در روستا هر فصلی زیبایی خاص خود را دارد : بهار ، با
سرسبزی و رویش گلهای رنگارنگ و نغمه ی سینه زرد ها و شر شر دلنشین آب از میان
درّه ها و تابستان با زرّین کردن گندم زارها و علفها و بوی مطبوع میوه های باغی
مانند هلو - انجیر - انگور - انار و ... پاییز هم با ایجاد تنوّع رنگ در برگ درختان
، از زرد و اخرایی و آتشین و غیره جذابیّتی خاص به طبیعت روستا می بخشد . اما
زمستان که می رسد ابتدا قلّه ی دژن
عمامه ی سفیدی به سر می بندد ، وبه تدریج برف پایین و پایین تر می آید و
کل طبیعت روستا را می پوشاند ، و
اختلاف رنگ ازمیان رفته و یک رنگی جایگزین می شود . که این هم یک رنگ
بودن را به ما یاد آور می شود .
تمام این توصیفات مشتی است از خروارها زیبایی که در این نقطه از کردستان
زیبا نهفته است .
از تمام دوستان و عزیزان طرفدار طبیعت و زیبایی دعوت می شود ، تشریف
بیاورید واز نزدیک از آن لذّت ببرید . در خدمت همه ی عزیزان هستیم .
امکانات
روستا
روستا از امکاناتی چون : جاده ی شوسه - آب آشامیدنی مناسب - شبکه فاضلاب کشی -
تلفن ثابت - برق - دکل تلویزیونی - خانه بهداشت - مدرسه ابتدایی و راهنمایی - کتاب
خانه فرهنگی - طرح هادی - و اخیرا گاز برخوردار است . که البته بعضی از آنها با
همکاری و همیاری مردم دایر شده است .
علاوه بر اینها مسجد نو بنیادی دارد که تماما به همت و تلاش مردم ودر طی یک سال
بنا شده است . که گواه و دلیلی روشن بر اتحاد و همکاری میان مردم روستاست .
وضعیت شغل مردم و
کشاورزی
به دلیل موقعیت روستا و قرار گرفتن در میان کوه ها و درّه ها ، از داشتن زمین
های مرغوب کشاورزی بی بهره است . امّا با تلاش و پشتکار ، مردم کرت هایی در حاشیه ی
این دره ها درست کرده و باغ ها و باغچه های در حدود نیم هکتاری ایجاد کرده اند ،که
میان سالان و سالخوردگان روستا در آنها مشغول به کارند واز این راه امرار معاش می
کنند . اما به تازگی پا را قدمی فرا تر گذاشته ودر حاشیه ی رود سیروان ، با گرفتن
پروانه بهره برداری
از آب این رود ، باغ هایی درست شده که در مقایسه با باغ های قدیمی ، بزرگتر و با
درآمد تر هستند . و محصولات صیفی و باغی از جمله : توت فرنگی فلفل و لوبیا سبز و
انار - هلو - به - وغیره انجام می آورند .
لازم به ذکر است که تنها شاید نزدیک به 40درصد از مردم مشغول این کار هستند و
مابقی آنها که بیشتر جوانان هستند در شهرهای مختلف ایران مشغول کارگری و کارهای
ساختمانی هستند .
در کل از نظر وضعیت اقتصادی در حد متوسط وبالاتر هستند که این هم به خاطر جدیّت
و تلاش مردم روستا می باشد ، چون همیشه اورامی ها از نظر پر کاری و فعالیّت
زبانزد خاص و عام هستند .
وضعیت تحصیلی
از نظر تحصیل و ادامه تحصیل جوانان وضعیّت قدری اسف بار و نگران کننده است .
واین هم ناشی از چند دلیل می باشد : اول - نداشتن الگو و نمونه ای برای ادامه تحصیل
جوانان ، که خود ناشی از این می باشد که روستا
دیر از نعمت معلم و مدرسه برخوردار شده است.
دوم : حمایت نکردن خانواده ها از بچه برای ادامه تحصیل آنها ، که شاید به خاطر
بار مالی آن و عدم اعتماد به بچه ها به اینکه بتوانند در شهر ها ادامه تحصیل بدهند
.
سوم : اینکه مردم به این دید به تحصیل نگاه می کنند که درس خواندن برای پولدار
ها خوب است ، که هزینه کنند
چون دیر نتیجه می دهد . بنابر این مردم شغلی را می پسندند که زود به بار نشیند
وآن هم گارگری و کار کشاورزی است . که البته قضاوت کردن در این زمینه مقداری مشکل
است ، چون قدما گفته اند " چون ما شوی
بدانی "
باذکر این معایب و مشکلات البته نور امیدی همیشه جایی پیدا می شود ،که به حمد
الله با رشد علم و تکنولوژی
ونیاز نسل جوان به آن،بارقه ایاز امید ایجاد شده، که این نسل به ادامه تحصیل
رغبت خوبی پیدا کرده وحتی تا مقطع دکتری درس می خوانند . که جای بسی افتخار است .
اما در زمینه ادامه تحصیل دختران هنوز طلسم ضعیفه بودن آنها شکسته نشده ، که امید
است این دید روزی عوض شده و این طلسم نیز شکسته شود .
قدمت روستا
تاریخ دقیق بنای روستا مشخص نیست اما از روی شواهد و قراین از جمله قبرستان های
اطراف روستا بر می آید
که قدمت آن به دوره قبل از اسلام بر میگردد .
جاهای تفریحی و دیدنی
تمام طبیعت روستا در فصل بهار زیبا و دیدنی است اما چند جایی دیدنی ترند : آویسر
- ترخان آباد پیر حاج . که البته در سال های اخیر به علت کم آبی از رونق آنها
مقداری کاسته شده است . مردم روستا تا سال 1356 در تابستان به ییلاق خوش آب و هوای
ترخان آباد کوچ می کردند ، اما از آن سال به بعد با کم شدن دامهایشان و بر خورداری
از آب لوله کشی ،این سنت دیرین را ترک و یکجا نشین شده اند .
بزرگان روستا
روستا از قدیم الایام جای عارفان و عاشقان عرفان و معرفت بوده است . وطالبان
علوم دینی از اطراف برای طلب علم به این روستا آمده اند ،واز محضر بزرگانی چون :
فخرالعلما - شیخ مسعود و شیخ عماد ودیگر بزرگان کسب فیض کرده اند . که امید است راه
شان سبز و پر رهرو بادا . انشاالله
جمعیّت و خانوارهای روستا
جمعیت کنونی روستا ، یعنی تا سال 92 حدود 700 نفر می باشد . و تعداد خانوار های
این روستا 170 می باشد
که در سال های اخیر به خاطر ازدواج جوانان و عدم مهاجرت شان به شهر ها رشد زیادی
کرده است . و جای بسی خوشحالی استد که جوانا با ساخت خانه های نو ساز رونقی به بافت
قدیمی روستا داده اند .
رحمـــــــــان مردوخــــــــــــــــــــــی
+ نوشته شده در یکشنبه ششم مرداد ۱۳۹۲ ساعت 19:47 توسط رحمان مردوخي
|